چای سیاه از گیاهی به نام کاملیا سیننسیس تولید می شود.

چای، کلمهای چینی بوده که در قدیم در چین و شمال هند به کار می رفته و همین کلمه عیناً به زبان فارسی وارد شده است.
گیاه چای برای اولین بار در چین و در حدود پنج هزار سال پیش رشد کرده که بهتدریج علاوه بر خواص متعدد، در رنگآمیزی نیز از آن استفاده می شده است. این گیاه در چین به صورت خودرو و طبیعی یافت میشده اما پس از مدتی به عنوان دمکرده مفرح و بازآورنده سلامتی به دربار پادشاهان راه یافت و حتی تا اواخر قرن گذشته نیز جز نوشیدنیهای تجملی و گرانقیمت به شمار می رفت.

سابقه مصرف چای در ایران به قرن هفدهم میلادی باز می گردد. جهانگردان از چایخانههایی سخن گفته اند که رجال و افراد ثروتمند در آنجا جمع شده و چای مینوشیدند. در همان قرن هفدهم میلادی، تاجری اصفهانی که دامنه تجارتش تا هندوستان میرسیده، برای اولین بار چای را از هند به اروپا برد و به عنوان نوشیدنی مفرح جدیدی آن را به اروپاییان معرفی کرد.

از عصاره برگاموت به منظور عطری کردن چای استفاده می کنند. برگاموت گونه ای از مرکبات است که هم اندازه پرتغال بوده و رنگ آن سبز، نارنجی و یا زرد کم رنگ است. این میوه، بومی مناطق مردابی آمریکا و کانادا است. نامگذاری برگاموت بر روی این گیاه نیز به دلیل بوی آن است. برگاموت در زبان انگلیسی به معنای ترنج است.

فروخته شده